Als je weet waar je moet kijken, struikel je er bijna over; vragen die niet echt een vraag zijn. 
Maar meer een suggestie, hypothese, mening, advies of commentaar met vraagteken erachter. 
En dat, my friend, does not a question make. 

Dit weekend dwarrelde ik wat rond op facebook en jawel, daar was er weer één. De dame in kwestie reageerde op een topic van iemand die een vraag had over quotes: mag je die zomaar altijd delen op internet of niet?
(antwoord is trouwens nee, mag niet. Soms wel, soms niet. Check vooral de blogs van charlotteslaw.nl als je meer wilt weten!) 

Ennieweee, iemand, een dame, laten we haar Marie noemen, reageerde ongeveer als volgt:
"Waarom wordt hier het Engelse woord quote gebruikt terwijl het woord citaat ook bestaat?"
En dan met een soortvan denkende smiley erachter. 

Kun wat van vinden, zo'n reactie. Deden mensen ook, er iets van vinden.
Mensen buitelden over elkaar heen in een lange draad die volgde. Opmerkingen in de trant van 'nou nou Marie, was de azijn in de bonus' en gifjes van popcorn etende mensen vlogen je om de oren. 
Marie werd meermaals uitgemaakt voor hypocriet, omdat ze zelf op haar page (pun intended. En deze ook) wél Engelse woorden gebruikte.
Marie reageerde nog met 'poeh zeg, ik heb wel een gevoelige snaar geraakt, het was maar een vraag hoor'. 

Praktisch filosofen en analytische denkers doen hun best om dat 'vinden' even terug te houden en eerst en vooral te analyseren wat er gebeurt.
Mensen buitelen over elkaar heen met defensief commentaar, allright.
Maar dat heeft een reden; Marie stelt geen vraag.

Ze verpakt haar mening in een vraag. En da's niet handig. Mensen voelen dat doorgaans haarfijn aan, ook al kunnen ze niet analyseren waarom dat zo is.

Marie heeft een mening: 'ik vind dat we geen Engelse woorden moeten gebruiken als het ook in het Nederlands kan'. 
Maar ze verpakt het als 'vraag'. Niet wonderlijk dat mensen defensief reageren op een verkapte aanval: ze pikken haar commentaar er feilloos uit.

Áls je aanvalt, doe het dan in ieder geval duidelijk, eerlijk, zuiver en congruent. Wordt een veel helderder gesprek. 
In dit geval had Marie beter kunnen zeggen wat ze écht dacht in plaats van het via een omweg alsnog op tafel te leggen. 

Merk jij soms dat je gesprekspartner defensief of geïrriteerd reageert als je een vraag stelt?
Er is een kans dat je vraag geen vraag was maar commentaar, mening  suggestie of advies verpakt als vraag.

Check dus voordat je iets zegt: moet ik iets vragen of eigenlijk iets zeggen?
Als je iets moet zeggen, zég het dan ook. Verpak het niet in een halfbakken vraag om 'de boel te verzachten'.
Je verzacht namelijk geen ass. 

Meer leren over écht goed vragen stellen?
Check het boek Socrates op sneakers, of meld je aan voor een workshop!