Ik was denk ik een jaar of 5 toen mijn moeder me voor de eerste schooldag een jurkje aan wilde trekken. Iets leuks en fleurigs, met stipjes. Ik wilde niet. Ik hield van bomen klimmen, rennen, door de zandbak rollen. Van modderen, viezeren, prutsen, buitelen, banjeren. Daar paste een jurkje niet bij. Volgens mijn moeder heb ik een hele scène geschopt die ochtend. Eind van het liedje: jurkje ging uit, banjer-outfit ging aan.
En nu is daar mijn heldin: Daisy. Daisy is 8 jaar.
En nu is daar mijn heldin: Daisy. Daisy is 8 jaar.
Daisy, 8 jaar: een mooi voorbeeld van kritisch denken.
Daisy Edmonds, een achtjarig meisje uit Swindon (U.K.), is aan het winkelen met haar moeder. Daisy houdt van make-up en heeft een roze kamer en ze houdt ook van vlotten bouwen, bomen klimmen en zeilen. Terwijl ze door de kledingwinkel Tesco loopt, kijkt ze eens kritisch naar de teksten op de shirts voor jongens en meisjes.
Op de shirts voor meisjes staan teksten als ‘Hey!’, ‘Beautiful’, en ‘I feel precious’. Op de jongensshirts staan dingen als ‘Think outside the box’, ‘Hero’ en ‘Desert adventure awaits’. En Daisy is verontwaardigd. De analyse van deze achtjarige is er eentje met de spijker op z’n kop. Ze legt vervolgens haarfijn uit wat er volgens haar mis is met dit onderscheid: meisjes moeten vooral mooi zijn en jongens vooral avontuurlijk. En waarom zou dat onderscheid er moeten zijn? Jongensshirts lijken te zeggen: ‘wees avontuurlijk, ga voor je eigen idealen.’ En een meisjesshirt zegt ‘hey’. Welk stukje van ‘Hey’ inspireert je nou om iets te doen?
Daisy Edmonds, een achtjarig meisje uit Swindon (U.K.), is aan het winkelen met haar moeder. Daisy houdt van make-up en heeft een roze kamer en ze houdt ook van vlotten bouwen, bomen klimmen en zeilen. Terwijl ze door de kledingwinkel Tesco loopt, kijkt ze eens kritisch naar de teksten op de shirts voor jongens en meisjes.
Op de shirts voor meisjes staan teksten als ‘Hey!’, ‘Beautiful’, en ‘I feel precious’. Op de jongensshirts staan dingen als ‘Think outside the box’, ‘Hero’ en ‘Desert adventure awaits’. En Daisy is verontwaardigd. De analyse van deze achtjarige is er eentje met de spijker op z’n kop. Ze legt vervolgens haarfijn uit wat er volgens haar mis is met dit onderscheid: meisjes moeten vooral mooi zijn en jongens vooral avontuurlijk. En waarom zou dat onderscheid er moeten zijn? Jongensshirts lijken te zeggen: ‘wees avontuurlijk, ga voor je eigen idealen.’ En een meisjesshirt zegt ‘hey’. Welk stukje van ‘Hey’ inspireert je nou om iets te doen?
Daisy is een super voorbeeld van een jonge, kritische denker: ze neemt een standpunt in en geeft daar heldere argumenten voor. Ze neemt de wereld niet zomaar zoals-ie is maar stelt vragen. Ze is kritisch en verwonderd over het verschil tussen jongens en meisjes en kan dat helder verwoorden.Uiteindelijk neemt Daisy alle jongenskleren giechelend mee naar de meisjesafdeling en hangt ze daartussen.
‘I always want to be adventurous and I think girls should be heroes, so I’m going to put them in the girls section.’
‘I always want to be adventurous and I think girls should be heroes, so I’m going to put them in the girls section.’
De wereld heeft meer Daisy’s nodig.
